Σαν Σήμερα - Γιώργος Ζαμπέτας !!!

Ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, ο συνθέτης του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού, ο άνθρωπος έξω καρδιά, το πειραχτήρι, ο showman της δεκαετίας του '70!

Ο Γιώργος Ζαμπέτας, το καλύτερο μπουζούκι, ο άνθρωπος έξω καρδιά, ο γλεντζές, ο κεφάτος, το πειραχτηρι!
 
Γεννήθηκε 25 Ιανουαρίου 1925 στο Μεταξουργείο και από μικρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον για τη μουσική σκαρώνοντας τις πρώτες του μελωδίες στο μπουζούκι, ενώ εργαζόταν στο κουρείο του πατέρα του.

Το 1932, και ενώ ήταν μόλις επτά ετών κερδίζει το πρώτο του βραβείο, ως μαθητής της πρώτης δημοτικού, παίζοντας το πρώτο του τραγούδι σε διαγωνισμό του σχολείου.
 
Το 1938 γνωρίζει τον μεγάλο κλασικό μας συνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη και αυτή η γνωριμία έμελλε να παίξει καθοριστικό ρόλο στην καλλιτεχνική του προσωπικότητα. 

Το 1940 η οικογένεια Ζαμπέτα μετακομίζει στο Αιγάλεω και από εκείνη τη στιγμή ο Ζαμπέτας απόκτησε ένα άρρηκτο δεσμό με την πόλη, της οποίας εμπνεύστηκε και χάρισε το προσωνύμιο «Σίτι», κατά τη διάρκεια μια περιοδείας του στη Βρετανία.

Το 1942 δημιουργεί το πρώτο του συγκρότημα του οποίου η ενασχόληση ήταν οι καντάδες της εποχής στα κορίτσια.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50 γράφει τα πρώτα του ρεμπέτικα τραγούδια τα οποία ερμηνεύτηκαν από τον Πρόδρομο Τσαουσάκη («Σαν σήμερα, σαν σήμερα...»), τον Στέλιο Καζαντζίδη («Βαθειά στη θάλασσα θα πέσω»), τον Μανώλη Καναρίδη («Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα») και την Πόλυ Πάνου («Να πας να πεις στη μάνα μου»). 

Την επόμενη δεκαετία, η καριέρα του γνωρίζει την επιτυχία που της αξίζει, ενώ ταξιδεύει σε Ευρώπη και Αμερική κάνοντας σημαντικές εμφανίσεις.
Την ίδια εποχή, ακμάζει ο Ελληνικός Κινηματογράφος και ο Ζαμπέτας συμμετέχει σε πάνω από 100 ταινίες παίζοντας μπουζούκι και κάνοντας τα τραγούδια του ακόμη πιο δημοφιλή.

Οι αξεπέραστες δημιουργίες του «Τα δειλινά», «Τα ξημερώματα», «Δεν έχει δρόμο να διαβώ» και πολλές άλλες, τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού, αλλά η δεξιοτεχνία του στο μπουζούκι ήταν αυτή που παραμένει μέχρι και σήμερα απαράμιλλη.  

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, όταν τα ήθη αρχίζουν να αλλάζουν, ο Ζαμπέτας κάνει στροφή στη σάτιρα υπό μορφή σώου στα κέντρα, με τις γνωστές του επιτυχίες «Ο Θανάσης», «Ο πενηντάρης», «Μάλιστα κύριε» κ.λ.π. και δημιουργεί και πάλι αίσθηση στο κοινό.

Από τη δεκαετία του '80 και μετά, το είδος αυτό φάνηκε να παρακμάζει και μόνο μετά το 1990 οι δισκογραφικές εταιρείες ανακαλύπτουν ξανά τα τραγούδια του και τα ξανασυστήνουν στον κόσμο που τα δέχεται με μεγάλη ικανοποίηση. 

Ο Γιώργος Ζαμπέτας έφυγε νωρίς, μόλις στα 67 του στις 10 Μαρτίου 1992, ενώ από τραγική σύμπτωση την ίδια ημερομηνία 10 Μαρτίου 2008 απεβίωσε και ο γιος του Μιχάλης.
 
Ο Δήμος Αιγάλεω, τίμησε δύο φορές το μεγάλο συνθέτη, όσο ήταν ακόμα εν ζωή, σε εκδηλώσεις που διοργάνωσε τον Απρίλιο του 1988 και το Σεπτέμβριο του 1990, ενώ μια πλατεία της πόλης, κοντά στο σπίτι του φέρει το όνομά του. 

http://entertainment.in.gr