Zητούν μόνιμη προστασία της Τριχωνίδας !!!
Την δημιουργία μόνιμης δύναμης να προστατεύει την Τριχωνίδα ζητά με επιστολή της η Αδελφότητα των Απανταχού Καψοραχιτών –Παλαιοχωριτών Μακρυνείας « ο Άγιος Νικόλαος».
Η επιστολή απευθύνεται στους βουλευτές του νομού , Περιφέρειας και τους Δημάρχους Αγρινίου και Θέρμου και έχει ως εξής:
"Αγαπητοί Κύριοι,
ένας από τους σκοπούς του συλλόγου μας είναι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Ήδη από την στιγμή που συστάθηκε ο σύλλογος μας κινηθήκαμε προς αυτή την κατεύθυνση πραγματοποιώντας εκδηλώσεις προκειμένου να ευαισθητοποιήσουμε τους κατοίκους της ιδιαίτερης πατρίδας μας γι’ αυτό το σκοπό.
Η λίμνη Τριχωνίδα είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας με επιφάνεια 95,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μέγιστο μήκος 21,5Km και μέγιστο βάθος 58 m και περίμετρο 51 Km. H λεκάνη της λίμνης περιβάλλεται από το Παναιτωλικό όρος (Βόρεια) τα όρη Ναυπακτίας (Ανατολικά) και το όρος Αράκυνθος (Νότια), τροφοδοτείται με νερό από επιφανειακή απορροής της ευρύτερης περιοχής μέσω μικρών χειμάρρων, από την ανάβλυση υπόγειων νερών κάτω από την επιφάνειά της και από γειτονικές επιφανειακές πηγές. H ακτογραμμή της καλύπτεται από καλαμιώνες που προσφέρουν καταφύγιο στην άγρια πανίδα ενώ λειτουργούν σαν φίλτρο για τα γεωργικά απόβλητα. Η περιοχή είναι σημαντική λόγω της φυσικής ομορφιάς και της υψηλής βιοποικιλότητας, καθώς και για τους πληθυσμούς των σπάνιων υδρόβιων και άλλων πτηνών που φιλοξενεί. Στην Τριχωνίδα έχουν παρατηρηθεί πάνω από 200 είδη πτηνών από τα οποία 50 είναι σπάνια, ενώ ιδιαίτερη οικολογική αξία έχει η παρουσία θηλαστικών όπως η βίδρα αλλά και ψαριών του γλυκού νερού, όπως το ενδημικό είδος νανογωβιός που ζει μόνο στα νερά της και πουθενά αλλού. Επίσης σημαντικός οικότοπος είναι οι ασβεστούχοι βάλτοι που βρίσκονται στην ανατολική ακτογραμμή της λίμνης. Τα τελευταία χρόνια μετά την κατάργηση της καλλιέργειας του καπνού άρχισαν να εμφανίζονται στον κάμπο της Καψοράχης και γύρω απ’ αυτή ζαρκάδια καθώς και αποδημητικά πουλιά.
Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό πως η Τριχωνίδα αποτελεί ένα σπάνιο οικοσύστημα ιδιαίτερης οικολογικής και αισθητικής αξίας, χαρακτηρισμένο ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας και ενταγμένο στο δίκτυο Natura 2000 από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Οδηγία 92/43 ΕΚ), το οποίο υποβαθμίζεται διαρκώς και συστηματικά. Επομένως η πρώτη προτεραιότητα κάθε δημοτικής, νομαρχιακής, περιφερειακής ή εθνικής πολιτικής θα πρέπει να αποσκοπεί στην διαχείριση των απορριμμάτων, στην επεξεργασία των υγρών αποβλήτων, στον περιορισμό της αλιείας, στην διαχείριση της προστατευόμενης περιοχής και τέλος στην δημιουργία προϋποθέσεων πράσινης ανάπτυξης.
Σαν σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα μπορεί κανείς να σημειώσει την απορροή αστικών λυμάτων από όλους σχεδόν τους παρατριχώνιους δήμους αλλά και την απόρριψη επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων στη λίμνη, την ανεξέλεγκτη διάθεση απορριμμάτων ιδίως στην παράκτια ζώνη, τις επιχωματώσεις και αλλοιώσεις της ακτογραμμής αλλά και την απορροή γεωργικών και κτηνοτροφικών αποβλήτων.
Δυστυχώς ο ανθρώπινος παράγοντας και το εύκολο κέρδος αγνοούν ότι από τη λίμνη αυτή υδρεύονται όλες οι παραλίμνιες περιοχές εγγύς και μακρύτερα της, καθώς και αλιεύματα που προέρχονται απ’ αυτή καταναλώνονται ευρύτερα.
Η ελεγχόμενη αλιεία και η τήρηση των νόμων που την διέπουν αποτελούν θέμα προς διερεύνηση όπως π.χ. ο αριθμός μηχανοτράτων που επιτρέπεται να αλιεύουν (σήμερα υπάρχουν 6 – 7), η ποσότητα των αλιευμάτων που επιτρέπεται καθημερινά καθώς και το είδος και τα μέσα που χρησιμοποιούνται.
Μάρτυρες ενός εντυπωσιακού θεάματος γίνονται όσοι κινούνται τα βράδια στην ανατολική πλευρά της λίμνης, που έχει και το μεγαλύτερο βάθος, με τις λάμπες από τις μηχανότρατες να φεγγοβολούν όλο το βράδυ. Κατά καιρούς ακούγονται και εκρήξεις από δυναμίτες οι οποίοι τελευταία έχουν περιοριστεί αφού οι αλιείς έχουν βρει ποιο «σύγχρονα» μέσα αλιείας που αποδίδουν μεγαλύτερες ποσότητες ψαριών (ιδίως αθερίνας). Κατά την διάρκεια της μέρας υπάρχουν σε όλη την περίμετρο της λίμνης βάρκες μη επανδρωμένες οι οποίες έχουν μέσα όλα τα «απαραίτητα» σύνεργα για την επόμενη βραδιά. Τα δίχτυα που χρησιμοποιούν οι μηχανότρατες είναι διαστάσεων 5εκ. Χ 5εκ. το οποίο απαγορεύεται.
ένας από τους σκοπούς του συλλόγου μας είναι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Ήδη από την στιγμή που συστάθηκε ο σύλλογος μας κινηθήκαμε προς αυτή την κατεύθυνση πραγματοποιώντας εκδηλώσεις προκειμένου να ευαισθητοποιήσουμε τους κατοίκους της ιδιαίτερης πατρίδας μας γι’ αυτό το σκοπό.
Η λίμνη Τριχωνίδα είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας με επιφάνεια 95,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα, μέγιστο μήκος 21,5Km και μέγιστο βάθος 58 m και περίμετρο 51 Km. H λεκάνη της λίμνης περιβάλλεται από το Παναιτωλικό όρος (Βόρεια) τα όρη Ναυπακτίας (Ανατολικά) και το όρος Αράκυνθος (Νότια), τροφοδοτείται με νερό από επιφανειακή απορροής της ευρύτερης περιοχής μέσω μικρών χειμάρρων, από την ανάβλυση υπόγειων νερών κάτω από την επιφάνειά της και από γειτονικές επιφανειακές πηγές. H ακτογραμμή της καλύπτεται από καλαμιώνες που προσφέρουν καταφύγιο στην άγρια πανίδα ενώ λειτουργούν σαν φίλτρο για τα γεωργικά απόβλητα. Η περιοχή είναι σημαντική λόγω της φυσικής ομορφιάς και της υψηλής βιοποικιλότητας, καθώς και για τους πληθυσμούς των σπάνιων υδρόβιων και άλλων πτηνών που φιλοξενεί. Στην Τριχωνίδα έχουν παρατηρηθεί πάνω από 200 είδη πτηνών από τα οποία 50 είναι σπάνια, ενώ ιδιαίτερη οικολογική αξία έχει η παρουσία θηλαστικών όπως η βίδρα αλλά και ψαριών του γλυκού νερού, όπως το ενδημικό είδος νανογωβιός που ζει μόνο στα νερά της και πουθενά αλλού. Επίσης σημαντικός οικότοπος είναι οι ασβεστούχοι βάλτοι που βρίσκονται στην ανατολική ακτογραμμή της λίμνης. Τα τελευταία χρόνια μετά την κατάργηση της καλλιέργειας του καπνού άρχισαν να εμφανίζονται στον κάμπο της Καψοράχης και γύρω απ’ αυτή ζαρκάδια καθώς και αποδημητικά πουλιά.
Από τα παραπάνω γίνεται κατανοητό πως η Τριχωνίδα αποτελεί ένα σπάνιο οικοσύστημα ιδιαίτερης οικολογικής και αισθητικής αξίας, χαρακτηρισμένο ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας και ενταγμένο στο δίκτυο Natura 2000 από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Οδηγία 92/43 ΕΚ), το οποίο υποβαθμίζεται διαρκώς και συστηματικά. Επομένως η πρώτη προτεραιότητα κάθε δημοτικής, νομαρχιακής, περιφερειακής ή εθνικής πολιτικής θα πρέπει να αποσκοπεί στην διαχείριση των απορριμμάτων, στην επεξεργασία των υγρών αποβλήτων, στον περιορισμό της αλιείας, στην διαχείριση της προστατευόμενης περιοχής και τέλος στην δημιουργία προϋποθέσεων πράσινης ανάπτυξης.
Σαν σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα μπορεί κανείς να σημειώσει την απορροή αστικών λυμάτων από όλους σχεδόν τους παρατριχώνιους δήμους αλλά και την απόρριψη επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων στη λίμνη, την ανεξέλεγκτη διάθεση απορριμμάτων ιδίως στην παράκτια ζώνη, τις επιχωματώσεις και αλλοιώσεις της ακτογραμμής αλλά και την απορροή γεωργικών και κτηνοτροφικών αποβλήτων.
Δυστυχώς ο ανθρώπινος παράγοντας και το εύκολο κέρδος αγνοούν ότι από τη λίμνη αυτή υδρεύονται όλες οι παραλίμνιες περιοχές εγγύς και μακρύτερα της, καθώς και αλιεύματα που προέρχονται απ’ αυτή καταναλώνονται ευρύτερα.
Η ελεγχόμενη αλιεία και η τήρηση των νόμων που την διέπουν αποτελούν θέμα προς διερεύνηση όπως π.χ. ο αριθμός μηχανοτράτων που επιτρέπεται να αλιεύουν (σήμερα υπάρχουν 6 – 7), η ποσότητα των αλιευμάτων που επιτρέπεται καθημερινά καθώς και το είδος και τα μέσα που χρησιμοποιούνται.
Μάρτυρες ενός εντυπωσιακού θεάματος γίνονται όσοι κινούνται τα βράδια στην ανατολική πλευρά της λίμνης, που έχει και το μεγαλύτερο βάθος, με τις λάμπες από τις μηχανότρατες να φεγγοβολούν όλο το βράδυ. Κατά καιρούς ακούγονται και εκρήξεις από δυναμίτες οι οποίοι τελευταία έχουν περιοριστεί αφού οι αλιείς έχουν βρει ποιο «σύγχρονα» μέσα αλιείας που αποδίδουν μεγαλύτερες ποσότητες ψαριών (ιδίως αθερίνας). Κατά την διάρκεια της μέρας υπάρχουν σε όλη την περίμετρο της λίμνης βάρκες μη επανδρωμένες οι οποίες έχουν μέσα όλα τα «απαραίτητα» σύνεργα για την επόμενη βραδιά. Τα δίχτυα που χρησιμοποιούν οι μηχανότρατες είναι διαστάσεων 5εκ. Χ 5εκ. το οποίο απαγορεύεται.
Την περσινή άνοιξη παρά την απαγόρευση που ίσχυε για τους μήνες Απρίλιο-Μάιο η αλιεία συνεχίζονταν αδιάκοπα την στιγμή που η περίοδος εκείνη ήταν περίοδος αναπαραγωγής των ψαριών.Παλιότερα από την λίμνη αυτή έβγαζαν «μεροκάματο» περίπου 50 – 60 οικογένειες ψαράδων οι οποίοι τώρα δεν βρίσκουν να ψαρέψουν γιατί οι μηχανότρατες με τις μεθόδους ψαρέματος που χρησιμοποιούν αδειάζουν μαζί με τα ψάρια και τις πέτρες από τον πυθμένα της λίμνης.
Απευθυνθήκαμε με έγγραφά μας και στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος καθώς και στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτ/νίας οι οποίες δηλώνουν αναρμόδιες.
Τα κατά τόπους Αστυνομικά τμήματα πέριξ της λίμνης Τριχωνίδας, τα οποία ανήκουν στις Αστυνομικές Διευθύνσεις Αιτωλίας και Ακαρνανίας, έχουν στην διάθεση τους ταχύπλοα σκάφη τελευταίας τεχνολογίας προκειμένου να αστυνομεύουν την λίμνη Τριχωνίδα, αλλά λόγω έλλειψης προσωπικού δεν μπορούν να ενεργούν συνεχώς.
Αγαπητοί Κύριοι,
γνωρίζοντας την ευαισθησία σας σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, πιστεύουμε ότι θα ενεργήσετε στα πλαίσια των δυνατοτήτων σας στην δημιουργία μόνιμης δύναμης προστασίας της λίμνης τόσο μέσα όσο και γύρω από αυτή."
Με τιμή
Ο Πρόεδρος Ο Γ.Γραμματέας
Κουμπουλής Κων/νος Κουνούπης Νικόλαος
Πηγή : www.agriniopress.gr
Σχόλια